Πολλοί άνθρωποι χτίζουν συνειδητά ή ασυνείδητα ένα ψηλό τείχος γύρω τους αποτρέποντας έτσι να φθάσουν σ’ αυτούς θεία δώρα αυτά που άλλοι αποκαλούν θαύματα. Ένας λόγος που συναντάται σε μεγάλο ποσοστό έχει την ρίζα του στην απουσία θαυμάτων απ’ την ζωή τους. Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι δεν ήταν πάντα σκεπτικιστές αλλά η ζωή τους έκανε αφού παρά την αισιοδοξία και την αληθινή πίστη τους δεν κατάφεραν ποτέ να δούνε τις επιθυμίες τους να γίνονται πραγματικότητα.
Θέλω στο σημείο αυτό πριν προχωρήσω στο κύριο μέρος της ανάλυσης να κάνω μια παρένθεση που θεωρώ πολύ σημαντική για την κατανόηση του συμπαντικού νόμου της έλξης.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων παρόλο που πιστεύει στην μεταθανάτια ζωή δεν δείχνει να κατανοεί τι σημαίνει αυτό και πως πραγματικά εξελίσσεται. Η δε έννοια της μετενσάρκωσης τους είναι από άγνωστη έως ανύπαρκτη. Όμως είναι πολύ απλό να εξηγήσει κανείς τόσο το γεγονός ότι κάθε μας επιθυμία αργά ή γρήγορα υλοποιείται όσο και το γεγονός ότι όλα εδώ πληρώνονται.
Ξεχάστε για λίγο όσα ξέρατε και φανταστείτε την ζωή σαν μια οριζόντια ευθεία γραμμή πάνω στην οποία βαδίζουμε όλοι. Στην γραμμή αυτή κατά διαστήματα υπάρχουν σταθμοί στους οποίους ξεκουραζόμαστε αλλάζουμε εμφάνιση και στην συνέχεια συνεχίζουμε τον δρόμο μας. Σε κάποιο σημείο της ευθείας υπάρχει μια σκάλα που οδηγεί ψηλά πολύ ψηλά και όποιος την ανέβει βγαίνει απ’ την γραμμή της ζωής. Αυτή η σκάλα είναι αόρατη και εμφανίζεται στον καθένα μόνο όταν είναι έτοιμος να την δει. Μέχρι τότε συνεχίζει να βαδίζει πάνω στην οριζόντια γραμμή, να ξεκουράζεται στους σταθμούς της και να συνεχίζει με ένα νέα πρόσωπο. Ακούστε τώρα;
Οι σταθμοί ονομάζονται «Θάνατος» η γραμμή «ζωή» η νέα εμφάνιση «νέο σώμα» η σκάλα «εξέλιξη». Αυτό είναι λοιπόν. Όταν ένας άνθρωπος σταματήσει στον πρώτο σταθμό χάνεται από τα μάτια των άλλων όλοι λέμε ότι ο τάδε πέθανε. Εκείνος όμως που αφήνει στον σταθμό την μνήμη του απλά αλλάζει πρόσωπο και βγαίνει απ’ τον σταθμό για να συνεχίσει τον δρόμο του. Τότε όλοι λένε γεννήθηκε ο δείνα αλλά στην ουσία είναι ο τάδε που συνεχίζει το ταξίδι τους ως δείνα.
Τώρα θα αναρωτηθείτε για ποιο λόγο όλη αυτή η αναφορά στην θεωρεία της μετενσάρκωσης έστω μ’ αυτόν τον απλοϊκό τρόπο. Ο λόγος είναι προφανής. Η επιθυμία-σκέψη είναι ενέργεια και ως ενέργεια δεν χάνεται αλλά ταξιδεύει μέχρι να πραγματοποιηθεί.
Εμείς νομίζουμε επειδή ζούμε χωροχρονικά το ίδιο συμβαίνει και με τις ενέργειες. Η επιθυμία-σκέψη ίσως δεν εμφανιστεί σ’ αυτή τη ζωή με την έννοια που εμείς κατανοούμε αλλά σε μια άλλη παρόλο που δεν έχουμε την επίγνωση όταν μας συμβαίνει ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε που την είχαμε ζητήσει σε μια προηγούμενη ζωή. Τώρα θα μου πείτε μα εγώ επιθυμώ τώρα, τώρα θέλω υγεία, χρήμα, ευτυχία και όχι σε μια άλλη ζωή ακόμη κι αν πιστέψω ότι θα υπάρξει. Σωστά ας δούμε τώρα επίσης πολύ απλοϊκά σε τι οφείλεται η καθυστέρηση στην υλοποίηση της επιθυμίας μας, που επαναλαμβάνω θα υλοποιηθεί έτσι κι αλλιώς αν συνεχίσουμε να το θέλουμε.
Ας πούμε επί παραδείγματι ότι θέλουμε να πάμε ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο μας στην Θεσσαλονίκη (επιθυμία). Βάζουμε μπροστά την μηχανή(σκέψη) βάζουμε ταχύτητα (οραματισμός) και πατάμε γκάζι (συναίσθημα). Αν αμφιβάλουμε ότι μπορούμε να φτάσουμε στον προορισμό μας επειδή ίσως δεν μας φθάνει η βενζίνη και δεν έχουμε χρήματα να γεμίσουμε το ρεζερβουάρ τότε είναι σαν να πατάμε απότομα φρένο. Άρα αμφιβολία= φρένο στην επιθυμία. Αν όμως έχουμε την πεποίθηση ότι ποτέ δεν πρόκειται να πραγματοποιήσουμε αυτό το ταξίδι γιατί απλά δεν το αξίζουμε ή δεν το δικαιούμαστε τότε είναι σαν να έχουμε ξεχάσει να βγάλουμε το χειρόφρενο και το αυτοκίνητο δεν λέει να ξεκινήσει. Άρα αρνητική πεποίθηση = χειρόφρενο στην επιθυμία. Πολύ απλά και στις δύο περιπτώσεις , αμφιβολία+ αρνητική πεποίθηση = μη πραγματοποίηση της επιθυμίας. Στην περίπτωση της αμφιβολίας ουσιαστικά οδεύουμε προς την επιθυμία με ένα αβέβαιο και αργό ρυθμό αλλά εύκολα θα βγούμε απ’ τον δρόμο.
Ένας άλλος αρνητικός παράγοντας είναι η μη ολοκληρωτική εστίαση στον στόχο-επιθυμία. Θέλουμε να πάμε Θεσσαλονίκη αλλά είναι ωραία να κάνουμε μια μικρή παράκαμψη για να δούμε την Αράχοβα (δεύτερη ενδιάμεση επιθυμία) ίσως λίγο αργότερα και στο Πήλιο (τρίτη ενδιάμεση επιθυμία) γιατί όχι και στα Μετέωρα παρόλο που βγαίνουμε αρκετά απ’ την διαδρομή ποιος ξέρει πότε θα ξαναβρεθούμε τόσο κοντά (τέταρτη ενδιάμεση επιθυμία) και ούτω καθεξής. Πείτε μου τώρα πόσο θα θέλατε να φθάσετε στον προορισμό σας και πόσο με τις ενδιάμεσες παρακάμψεις. Ο στόχος θα επιτευχθεί αλλά χρονικά υπάρχει διαφορά. Έτσι κάπως λειτουργεί ο νόμος. Επιθυμούμε, εστιάζουμε, το βλέπουμε να συμβαίνει ήδη, παθιαζόμαστε με το αποτέλεσμα σαν να έχει ήδη συμβεί. Αυτή είναι η συνταγή της επιτυχίας.
Όταν κάτι σας μεθάει όταν είστε σίγουροι ότι το δικαιούστε όταν είστε φορτισμένοι το συναίσθημα της επιτυχίας τότε κανένα εμπόδιο δεν πρόκειται να σας σταματήσει. Αυτή η συνταγή έχει δοσολογία. Όσο πιο περισσότερες κουταλιές βάλουμε από κάθε υλικό τόσο πιο γρήγορα θα υλοποιηθεί στο φυσικό πεδίο και λέω φυσικό γιατί σε ένα άλλο που ονομάζεται αστρικό έχει υλοποιηθεί ακριβώς την στιγμή που το σκεφτήκατε. Η δοσολογία σας θα το φέρει γρήγορα ή αργά κοντά σας και η έλλειψη αμφιβολιών και αρνητικών πεποιθήσεων δηλαδή η πίστη σας. Αυτό είναι το τελευταίο υλικό που πρέπει να ανακατέψετε καλά με τα άλλα.
Όπως και να έχει η επιθυμία σας θα πραγματοποιηθεί. Τώρα γνωρίζετε γιατί καθυστερεί. Εσείς την φρενάρετε. Εκείνη ταξιδεύει προς το μέρος σας αλλά ή της γυρνάτε την πλάτη είτε της βάζετε τρικλοποδιές ασυνείδητα και εκείνη σκοντάφτει πάνω στις αρνητικές σας σκέψεις.
Τώρα για τα αντίθετα δηλαδή για όσα δεν θα θέλατε να σας συμβούν αλλά δυστυχώς σας συμβαίνουν υπάρχουν δυο βασικές αιτίες. Η μία είναι ότι χωρίς να το καταλαβαίνετε χρησιμοποιείτε τους νόμου αλλά με την αρνητική τους πλευρά (ως γνωστό όλα έχουν δυο όψεις). Κοιτάξτε το παράδειγμα ανάποδα.
Δεν θέλετε να πάτε στην Θεσσαλονίκη και εύχεστε να μην συμβεί(λάθος δεν ζητάμε να μην…) παρόλα αυτά το σκέφτεστε αδιάκοπα(λάθος διότι έτσι εστιάζετε πάνω του άρα το έλκετε) μετά φοβάστε(λάθος συναίσθημα και πολύ ισχυρό) ότι τελικά θα συμβεί(λάθος διότι είναι πεποίθηση προς την κατεύθυνση της υλοποίησης). Τελικά συμβαίνει γιατί χωρίς να το καταλάβετε τα κάνατε όλα ακριβώς όπως δεν έπρεπε. Όταν δεν θέλετε κάτι απλά δεν το θέλετε σταματήστε να το σκέφτεστε και για να το καταφέρετε σκεφτείτε να συμβαίνει αυτό που θέλετε κι όχι το αρνητικό του. Τα αρνητικά πραγματοποιούνται σύντομα γιατί ο φόβος με τον οποίο τα φορτίζεται έχει πολύ μεγάλη μαγνητική έλξη.
Ο άλλος παράγοντας της δυστυχίας και των άσχημων γεγονότων στην ζωή μας είναι η ανταπόδοση όσων κακών κάναμε σε κάποια απ’ τις διαδρομές πριν και μετά τους σταθμούς της οριζόντιας γραμμής. Είστε δύσπιστοι αλλά δεν πειράζει γίνεται καλοί αγαπήστε την φύση και τους συνανθρώπους σας και όλα θα γίνουν πάλι θετικά. Θα χρειασθεί χρόνος για να αποκατασταθεί η ζημιά που διαπράξατε ακόμη κι αν δεν το θυμάστε. Να ξέρετε ότι η θεία δύναμη δεν τιμωρεί αλλά υπάρχει εκείνος ο νόμος που λέγεται κάρμα και ατέρμονα θα εξισορροπεί κάθε ανισορροπία που εμείς διαπράττουμε. Από εμάς εξαρτώνται όλα ακόμη και το να εμφανιστεί εκείνη η αόρατη σκάλα κάποια στιγμή σ’ αυτή την οριζόντια γραμμής από εμάς κι απ’ την αγάπη που ακτινοβολούμε γύρω μας.
Υπάρχει το λυχνάρι του Αλαντίν και είναι μέσα σας αλλά το ευχάριστο νέο που πρέπει να μάθετε είναι ότι οι ευχές δεν είναι μόνο τρεις είναι άπειρες. Τρίψτε το όσο θέλετε. Απλώς πριν εμφανιστεί το Τζίνι να είστε σίγουροι τι θέλετε να ζητήσετε χωρίς δισταγμό κι αναποφασιστικότητα.
Πηγή: Σμιξιώτης Κωνσταντίνος, για τις Αιχμές και Απόψεις, smixiotis-konstantinos.blogspot.gr