Ωμοφαγία: Η επαναστατική πρόταση που αποτελεί αντίσταση, όχι μόνο στις ασθένειες την υποτονικότητα και την γήρανση, αλλά και στο σύστημα!
Η ωμοφαγία είναι μία θεωρία διατροφής η οποία πρεσβεύει ότι η μόνη αρμόζουσα τροφή για ανθρώπινη κατανάλωση είναι τα ωμά φρούτα, τα λαχανικά και οι ξηροί και μη καρποί. Οι υποστηρικτές αυτής της δίαιτας πιστεύουν ότι είναι λάθος να καταναλώνουμε οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που η φύση έχει σχεδιάσει για εμάς, όπως επίσης και το να παρεμβαίνουμε στη σύσταση αυτής της τροφής. Αυτό συμπεριλαμβάνει φυσικά, το μαγείρεμα (αλλαγή της σύστασης της τροφής λόγω υψηλής θερμοκρασίας), τη γενετική μεταβολή καθώς και τη διασταύρωση φυτών (υβρίδια).
Καταρχήν είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε όχι η σύγχρονη ανθρώπινη δίαιτα δεν είναι σωστή. Ο άνθρωπος είναι το μόνο πλάσμα σε αυτό τον πλανήτη το οποίο αλλοιώνει τη σύσταση της τροφής του. Η ιδέα ότι πρέπει να μαγειρεύουμε την τροφή μας δεν έχει καμία λογική βάση και δεν προετοιμάζει ούτε βοηθάει την πέψη της. Αντιθέτως, όπως θα δείτε παρακάτω, εμποδίζει την πέψη και βλάπτει τον οργανισμό.
«Μα πώς είναι δυνατόν να φάει κανείς κρέας αμαγείρευτο;», θα αναρωτηθεί κανείς. Μα αυτό ακριβώς είναι το νόημα! Εάν δεν μπορείς να φας κάτι στη φυσική του κατάσταση, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι είναι πρέπον να το φας έτσι κι αλλιώς;
Το λιοντάρι είναι σαρκοφάγο και για αυτό δεν έχει κανένα πρόβλημα να φάει κρέας ωμό. Εάν πραγματικά ήμασταν και εμείς σαρκοφάγα ζώα, θα μπορούσαμε παρομοίως να φάμε κρέας ωμό και το μαγείρεμα δεν θα προσέθετε παρά μία ποικιλία στην γεύση του, όπως κάνουμε και με διάφορα λαχανικά και φρούτα.
Παρ' όλα αυτά πολλοί υποστηρίζουν ότι είμαστε παμφάγα ζώα έτσι κι αλλιώς. Αυτή είναι μία εξαιρετικά κοινή αλλά και λανθασμένη αντίληψη. Κανένα είδος στον κόσμο δεν είναι παμφάγο.
Μόνο το εξημερωμένο γουρούνι φαίνεται να είναι παμφάγο αλλά δεν παύει να είναι και εξημερωμένο, δηλαδή εκφυλισμένο είδος το οποίο οφείλει τη ζωή του αποκλειστικά στην προστασία που του παρέχουμε και τις διατροφικές του συνήθειες σε ό,τι εμείς του προορίζουμε ως μόνη τροφή. Το αγριογούρουνο κάθε άλλο παρά παμφάγο είναι. Κυκλοφορεί μάλιστα ένα ειρωνικό σχόλιο: μήπως οι οπαδοί της θεωρίας που πρεσβεύει ότι είμαστε παμφάγα, θέλουν να υποστηρίξουν επίσης ότι είμαστε συγγενείς με τα γουρούνια;
Γενικά κάθε είδος ζωής βασίζεται σε ένα συγκεκριμένο σύνολο τροφών οι οποίες είναι αυτόχθονες του περιβάλλοντος στο οποίο ζει και αναπτύσσεται. Φυσικά κάθε ζώο μπορεί να καταναλώσει τροφές παρόμοιες αυτών του περιβάλλοντός του, αλλά κανένα δεν περνάει το φράγμα μεταξύ σαρκικής και φυτικής τροφής.
Με εξαίρεση τον άνθρωπο, οι περιπτώσεις χορτοφάγων ζώων που καταφεύγουν στη σαρκοφαγία είναι σπανιότατες. Η πιο γνωστή αναφορά είναι αυτή πιθήκων, οι οποίοι μπορεί να σκοτώσουν μικρά ζώα ή μικρά της ομάδας τους και να τα φάνε, αλλά η αποκρουστική αυτή συμπεριφορά έχει σχετιστεί είτε απλώς με αντιγραφή της ανθρώπινης συμπεριφοράς ή με τη διαμάχη για εξουσία (το πιθηκάκι το οποίο κατασπαράζεται είναι μέλος της αντίπαλης «οικογένειας» και η πράξη, σύμβολο δύναμης και απείθειας).
Εάν οι άνθρωποι όντως ήμασταν σαρκοφάγα όντα, τότε θα έπρεπε να μοιραζόμαστε αναλόγως τα κοινά βιολογικά χαρακτηριστικά των σαρκοφάγων. Ας εξετάσουμε αυτά τα χαρακτηριστικά... Όσον αφορά τα θηλαστικά της ξηράς, υπάρχουν τουλάχιστον 16 σημεία αναφοράς:
1. Τα δόντια των σαρκοφάγων είναι μακριά, μυτερά και κοφτερά, ενώ δεν έχουν καθόλου επίπεδα πίσω δόντια (τραπεζίτες, μηλίτες, γομφίοι). Στα χορτοφάγα τα μπροστινά δόντια και οι κυνόδοντες μπορεί να είναι μυτεροί ή κοφτεροί, τα πίσω όμως είναι επίπεδα για άλεση της τροφής. Τα ανθρώπινα δόντια, ειδικά τα πίσω, εκτός από τους κυνόδοντες, είναι επίπεδα για την άλεση τροφής. Οι ανθρώπινοι κυνόδοντες είναι οι λιγότερο κοφτεροί απ' ό,τι στα υπόλοιπα θηλαστικά.
2. Το σαγόνι των σαρκοφάγων μπορεί να κινείται μόνο προς τα πάνω και προς τα κάτω, κάτι που διευκολύνει το δάγκωμα και σκίσιμο της σάρκας. Το σαγόνι των χορτοφάγων και των ανθρώπων κινείται όχι μόνο κάθετα (πάνω- κάτω) αλλά και οριζόντια (δεξιά - αριστερά) για να διευκολύνει το μάσημα της τροφής.
3. Τα σαρκοφάγα δεν έχουν χείλος ή θύλακα στα μάγουλα. Τα χορτοφάγα έχουν ευπροσάρμοστο χείλος και ενδοστοματικό θύλακα. Ο άνθρωπος έχει λεπτό χείλος και ενδοστοματικό θύλακα.
4. Το σχήμα του κεφαλιού των σαρκοφάγων, τους επιτρέπει να βυθίσουν το πρόσωπό τους στο κουφάρι του θύματός τους ώστε να καταβροχθίσουν τα εντόσθια. Το σχήμα του προσώπου των φυτοφάγων διευκολύνει το να αποσπούν βλάστηση από τις ρίζες ή τα δέντρα. Το σχήμα του ανθρώπινου προσώπου δεν διευκολύνει καμία από τις παραπάνω λειτουργίες.
5. Τα σαρκοφάγα πίνουν νερό σηκώνοντάς το με τη γλώσσα και φέρνοντάς το στο πίσω μέρος του στόματος! Τα χορτοφάγα και ο άνθρωπος πίνουν ρουφώντας το νερό.
6. Η γλώσσα των σαρκοφάγων είναι λεπτή και τραχιά (για να βοηθάει την αφαίρεση του δέρματος από το κρέας). Τα φυτοφάγα και ο άνθρωπος έχουν παχιά και λεία γλώσσα (για να μεταφέρει βλάστηση στα πίσω δόντια για μάσημα).
7. Τα σαρκοφάγα έχουν πλακούντα διαιρεμένο σε ζώνες. Τα χορτοφάγα έχουν μόνιμο πλακούντα. Ο άνθρωπος έχει δισκοειδή πλακούντα.
8. Τα έντερα των σαρκοφάγων έχουν τρεις φορές το μήκος του σώματος τους (διευκολύνει τη γρήγορη αποβολή αφομοιωμένης σαρκικής τροφής). Τα έντερα των χορτοφάγων έχουν μεταξύ 8 με 12 φορές το μήκος του κορμιού τους (ειδικεύονται στην πλήρη απορρόφηση όλων των θρεπτικών ουσιών από τις φυτικές ίνες). Τα ανθρώπινα έντερα έχουν τουλάχιστον 12 φορές το μήκος (δηλαδή είναι μέρος ενός υπερβολικά εξειδικευμένου συστήματος αποχύμωσης).
9. Το συκώτι των σαρκοφάγων εκκρίνει ένα ειδικό ένζυμο που βοηθάει στη διάσπαση του ουρικού οξέος (το συκώτι ενός σαρκοφάγου μπορεί να διασπάσει 10 με 15 φορές περισσότερο ουρικό οξύ από ό,τι ενός χορτοφάγου ζώου). Το ανθρώπινο συκώτι και το συκώτι των χορτοφάγων έχει περιορισμένη ανεκτικότητα για ουρικό οξύ.
10. Τα έντερα των σαρκοφάγων είναι λεία και με μικρό μήκος ώστε να αποβάλλουν γρήγορα άχρηστες ουσίες. Τα έντερα των χορτοφάγων είναι περίπλοκα, έχουν αυλάκια και χρησιμεύουν στην ανασύνθεση της ύλης. Τα ανθρώπινα έντερα είναι τυλιγμένα, έχουν πτυχές και θύλακες και επίσης χρησιμεύουν στην ανασύνθεση της ύλης.
11. Το πεπτικό σύστημα των σαρκοφάγων έχει τη δυνατότητα να αποβάλλει μεγάλες ποσότητες ξένης (δηλαδή εισαγόμενης στον οργανισμό μέσω της τροφής) χοληστερίνης. Ο οργανισμός των χορτοφάγων και των ανθρώπων δεν έχει αυτή την ικανότητα.
12. Το σάλιο των σαρκοφάγων είναι όξινο. Το σάλιο των χορτοφάγων και του ανθρώπου είναι αλκαλικό και περιέχει ένζυμα για τη διάσπαση αμυλωδών υδατανθράκων.
13. Το αίμα των σαρκοφάγων είναι κι αυτό όξινο. Το αίμα των χορτοφάγων και των ανθρώπων είναι αλκαλικό.
14. Τα ούρα των σαρκοφάγων είναι επίσης όξινα. Τα ούρα των χορτοφάγων και του ανθρώπου είναι αλκαλικά.
15. Τα σαρκοφάγα δροσίζονται ασθμαίνοντας και κρεμώντας την γλώσσα τους έξω. Τα χορτοφάγα και ο άνθρωπος ιδρώνοντας.
16. Τα πόδια των σαρκοφάγων έχουν μεγάλα νύχια για να σκίζουν σάρκα. Τα πόδια των χορτοφάγων έχουν πέλματα και οπλές ή δάχτυλα με μικρά νύχια. Τα ανθρώπινα χέρια και πόδια έχουν δάχτυλα με απλά (μη επιθετικά) νύχια αλλά και αντίχειρες (οι οποίοι διευκολύνουν το ον να φθάνει, να πιάνει και να ξεφλουδίζει φρούτα).
Τα βιολογικά χαρακτηριστικά μας λοιπόν υποδεικνύουν ευθέως ότι δεν είμαστε σαρκοφάγα ζώα.
Όμως δεν είμαστε καν απλά χορτοφάγα. Είμαστε το πλέον χορτοφάγο ζώο, δηλαδή καρποφάγοι (κύρια πηγή τροφής: τα φρούτα και γενικά οι καρποί της βλάστησης).
Παρ' όλα αυτά υπάρχει η αντίληψη ότι πρέπει να φάμε κρέας γιατί χρειαζόμαστε την πρωτεΐνη που παρέχει. Αυτό είναι τελείως αναληθές. Η ύπαρξη, καταρχήν, εκατομμυρίων υγιέστατων χορτοφάγων ανά τον κόσμο αποδεικνύει το λανθασμένο αυτής της αντίληψης. Δεν χρειάζεται να φάμε κρέας για να ικανοποιήσουμε τις πρωτεϊνικές ανάγκες του οργανισμού μας. Από τα 22 αμινοξέα που χρειάζονται για τη σύνθεση πρωτεΐνης, μόνον 8 υπάρχουν τα οποία το σώμα μας δεν μπορεί να συνθέσει. Και τα 8 όμως βρίσκονται σε φρούτα και λαχανικά.
Υπάρχουν όμως πάντα ιατροί οι οποίοι ανακαλύπτουν «απαραίτητα» αμινοξέα στο κρέας των ζώων, αγνοώντας το ότι και αυτά δημιουργήθηκαν από τη βλάστηση την οποία κατανάλωσαν αυτά τα ζώα. Εάν ένας γορίλλας ή ένα άλογο μπορεί να αναπτυχθεί τρώγοντας μόνο βλάστηση, γιατί εμείς δεν μπορούμε; Φυσικά και μπορούμε και έτσι πρέπει να τρώμε αν θέλουμε να φτιάξουμε και εμείς ένα σώμα τόσο υγιές όσο ενός (φυσιολογικά τρεφόμενου, όχι με ξηρές τροφές και κονσέρβες) ζώου.
Τι πρέπει να τρώμε τότε; Μα, μόνο ό,τι φρόντισε η φύση για εμάς, φρούτα και λαχανικά αλλά... αμαγείρευτα, άγρια όχι υβρίδια και φυσικά χωρίς εντομοκτόνα (κοινώς λεγόμενα «οργανικά» στο εξωτερικό).
Όλα τα εντομοκτόνα είναι ισχυρά δηλητήρια τα οποία παραμένουν σε οποιοδήποτε σύστημα για χρόνια. Οι λόγοι χρήσης τους είναι μόνο το κέρδος των παραγωγών και όχι η δική μας υγεία. Ο λόγος για τον οποίο δεν έχουν απαγορευτεί ακόμα είναι ότι, παρά το γεγονός ότι βρίσκονται ίχνη τους σε όλες τις τροφές και είναι ουσίες εξαιρετικά τοξικές για τον άνθρωπο, είναι το ότι οι ποσότητες οι οποίες ανιχνεύονται σήμερα στις τροφές που καταναλώνουμε δεν έχει (ακόμη) αποδειχθεί ότι αρκούν για να προκαλέσουν ζημιά στον οργανισμό! Δηλαδή στην ουσία το επιχείρημα είναι: τα εντομοκτόνα είναι δηλητήρια αλλά μπορείς να τα φας γιατί είναι σε πολύ μικρές ποσότητες.
Τώρα, κανένας δεν ευθύνεται αν εσύ μετά από 30-40 χρόνια, καταναλώνοντας αυτά τα «αβλαβή» δηλητήρια, αναπτύξεις οποιαδήποτε ασθένεια γιατί κανένας δεν θα μπορεί να αποδείξει ότι έφταιγαν αποκλειστικά τα εντομοκτόνα! Αλλά κανείς εχέφρων άνθρωπος δεν θα έβλεπε με καθόλου καλό μάτι αυτό το παιχνίδι εναντίον της υγείας μας και του περιβάλλοντος...
Οι διασταυρωμένες ποικιλίες φρούτων και λαχανικών είναι υβρίδια και θα πρέπει να αποφεύγονται επίσης. Η λέξη υβρίδιο προέρχεται από τη λέξη «ύβρις»! Οι αρχαίοι Έλληνες την χρησιμοποιούσαν για να υποδείξουν ασέβεια προς το Θείο Νόμο ο οποίος δεν ήταν άλλος από τον Φυσικό Νόμο. Θεωρούσαν λοιπόν οποιαδήποτε πράξη η οποία πήγαινε ενάντιά του, ως δείγμα ασέβειας προς τη φυσική ροή. Αυτό φυσικά περιλαμβάνει και τη διασταύρωση διαφορετικών ποικιλιών βλάστησης οι οποίες έχουν φυσικά εξελιχθεί να έχουν τους καρπούς που παράγουν.
Διασταυρώνοντας δύο ποικιλίες πορτοκαλιών για να φτιάξουμε μία που θα παράγει ταυτόχρονα μεγάλα και γλυκά πορτοκάλια, στην ουσία αντιτασσόμαστε στην εξέλιξη και των δύο ειδών (ορθογέννηση). Πηγαίνουμε εξελικτικά ένα βήμα πίσω! Υπερβολές ή ανοησίες, μπορεί να πει κάποιος, όμως κάθε άλλο παρά για ανοησίες πρόκειται.
Από ό,τι φαίνεται οι αρχαίοι ήδη ήξεραν αυτό που ανακαλύπτουμε εμείς σήμερα. Τα δέντρα, τα λουλούδια κ.λπ. τα οποία είναι προϊόν διασταυρώσεως, είναι όλα πιο ευάλωτα στους φυσικούς εχθρούς τους, και οι καρποί τους έχουν μειωμένα ή συχνά καθόλου μέσα αναπαραγωγής (κουκούτσια, ανθούς κ.λπ.), σημάδι ότι το προϊόν είναι αφύσικο και ότι από μόνο του ποτέ δεν θα επιζούσε. Γι' αυτό και πρέπει εμείς να το φροντίζουμε διαρκώς, εξ ου και η ανάγκη για εντομοκτόνα και για άλλες χειρότερες «ανοησίες» - όπως οι γενετικές μεταλλάξεις των υβριδίων - ώστε να αντιστέκονται στα έντομα και να δηλητηριάζουν τις πεταλούδες!
Αγοράζοντας υβριδικά φρούτα, αυτή θα είναι σταδιακά η εξέλιξη του κόσμου: ένας κόσμος με δηλητηριασμένες τροφές, ποτάμια, περιβάλλον και τη φυσική αλυσίδα σε πλήρες χάος. Οι μόνοι που έχουν να ωφεληθούν είναι οι κάτοχοι των γενετικών πατέντων. Οι μόνοι που θα την πληρώσουν θα είμαστε εμείς. Άλλωστε εδώ και λίγα χρόνια άρχισαν να εξαφανίζονται και από την ελληνική αγορά τα παραδοσιακά γευστικότατα και πολυβιταμινούχα φρούτα (τα μοσχάτα σταφύλια λχ.) και να αντικαθίστανται από τα εντυπωσιακής εμφάνισης αλλά άγευστα υποκατάστατά τους...
Οι αρχαίοι γνώριζαν και γι' αυτό είχαν δώσει όνομα σε αυτή την κατάσταση: Νέμεσις = η αποκατάσταση του θείου νόμου (η φυσική αλυσίδα) μέσω της τιμωρίας (του χάους που θα ξεσπάσει όταν διαταραχτεί, όταν δηλαδή τα γενετικά μεταλλαγμένα προϊόντα βγουν μαζικώς στην αγορά).
Πρώτον, αναρωτηθείτε, πότε εξελιχθήκαμε ώστε να τρώμε μαγειρεμένες τροφές; Ποτέ! Εάν όντως είμαστε είδος το οποίο είχε εξελιχθεί ώστε να καταναλώνει μαγειρευμένες τροφές, τότε οι πρώτοι άνθρωποι και κοινωνίες θα είχαν ανθίσει σε περιοχές όπου οι τροφές θα κατέληγαν μαγειρευμένες με κάποιο φυσικό τρόπο. Μα αυτό δεν φαίνεται να έχει συμβεί ποτέ αλλά και ούτε να είναι δυνατόν. Στην ουσία θα έπρεπε να είμαστε ένα είδος νομάδων "νεκροφάγων ρακοσυλλεκτών" οι οποίοι ζούσαν ψάχνοντας δάση που είχαν καεί πρόσφατα ώστε να φάνε ό,τι είχε απομείνει... Αν είναι δυνατόν!
Ξεκάθαρα, δεν είμαστε ανεπτυγμένοι ώστε να καταναλώνουμε μαγειρευμένες τροφές και αυτό θα πρέπει να θεωρείται ως πρώτος λόγος για να μην αλλοιώνουμε έτσι τις τροφές μας.
Επιπροσθέτως, όλες οι αμαγείρευτες τροφές (από εδώ και πέρα με τη λέξη τροφές θα αναφέρομαι μόνο στις φυτικές τροφές) είναι ακόμη ζωντανοί οργανισμοί. Γι αυτό και τα φρούτα συνεχίζουν να ωριμάζουν για μέρες από τη στιγμή που θα κοπούν από το δέντρο. Αυτό όμως δεν ισχύει για τα ζωικά προϊόντα (κρέας, γάλα κ.λπ.). Τα κύτταρά τους πεθαίνουν το πολύ μέσα σε λίγες ώρες για αυτό και τα πραγματικά σαρκοφάγα τρώνε απευθείας την τροφή τους, αρχίζοντας από εντόσθια και τα ενζυματικά όργανα τα οποία αποσυντίθενται πολύ γρήγορα και γίνονται δηλητηριώδη αν περάσει πολύ ώρα.
Και τι "κάνουμε εμείς; Σκοτώνουμε ζώα (αρχίζει αυτόματα η αποσύνθεση και εμφανίζονται τοξίνες στο νεκρό σώμα), τα παγώνουμε (σταματάμε ή περιορίζουμε τις τοξίνες), τα ξεπαγώνουμε (ξαναρχίζουμε την αποσύνθεση) και, τέλος, τα μαγειρεύουμε (οι τοξίνες πάντως δεν εξαφανίζονται με το μαγείρεμα). Κάπως, τέλος πάντων, έχουμε αποφασίσει ότι αυτό το συνονθύλευμα τοξινών και μάζας που αποσυντίθεται είναι προτιμότερο από τις ζωντανές πρωτεΐνες και θρεπτικές ουσίες των φρούτων και λαχανικών...
Επιπλέον η φωτιά δεν αποκαλείται «καταστροφέας» χωρίς λόγο. Όταν κάποιος μαγειρεύει την τροφή τού για να την κάνει πιο «εύπεπτη» (λες και μετά από εκατομμύρια χρόνια εξελίξεως δεν είμαστε ακόμα ικανοί να χωνέψουμε την τροφή μας ή με το μαγείρεμα ανακαλύψαμε εμείς ό,τι δεν κατάφερε να λύσει η φύση!) δεν δύναται να αποσυνθέσει τα κυτταρικά τοιχώματα χωρίς να καταστρέψει τις «νερο-λουζόμενες» θρεπτικές ουσίες εντός αυτών των ινών. Όταν η τροφή θερμαίνεται σε θερμοκρασία πάνω από 38.9 βαθμούς Κελσίου, διαταράσσεται ο μεταβολισμός των ενζύμων οπότε και διαλύονται.
Όμως τίποτα δεν μπορεί να ολοκληρωθεί χωρίς ένζυμα. Τα ένζυμα αποτελούν τον καταλύτη σε όλες τις λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού, συμπεριλαμβανομένων φυσικά αυτών της πέψης. Γι' αυτό και ο υψηλός πυρετός είναι τόσο επικίνδυνος: διότι ψηνόμαστε - στην κυριολεξία - εσωτερικά!
Η μαγειρεμένη τροφή στερείται, καταρχήν, των ενζύμων τα οποία περιέχει φυσιολογικά και είναι απαραίτητα για την πέψη της. Έτσι, όταν εμείς την τρώμε, το σώμα μας αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει τα δικά του ένζυμα προκαλώντας (μετά από χρόνια) σοβαρότατη ζημιά στον οργανισμό. Μάλιστα το ενεργειακό αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας πιστεύεται ότι είναι αρνητικό και ότι ο άνθρωπος καταφέρνει να ζει για 75 περίπου χρόνια μόνον χάρη στις μικρές έστω ποσότητες ωμής τροφής που καταναλώνει! Κλασικό παράδειγμα το θανατηφόρο σκορβούτο, που δεν είναι παρά παντελής έλλειψη ωμής - ζωντανής τροφής από τον οργανισμό για ένα διάστημα εβδομάδων - μηνών!
Επιπλέον η μαγειρεμένη τροφή όχι μόνο πάσχει από έλλειψη ενζύμων αλλά και από πλήρη έλλειψη οποιασδήποτε θρεπτικής αξίας. Το μαγείρεμα καταστρέφει επίσης τις βιταμίνες, τα μέταλλα, τα ιχνοστοιχεία και γενικώς... τα πάντα. Το αποτέλεσμα δεν είναι παρά ένας ανθυγιεινός συμπαγής όγκος, ο οποίος παραμένει στα έντερα για μέρες σαπίζοντας (ναι, έχουν βρεθεί σκουλήκια σε πολλούς ανθρώπους οι οποίοι αναγκάστηκαν να καθαρίσουν τα έντερα τους με ειδικά καθαρτικά βότανα) μέχρι το σώμα να καταφέρει μετά βίας να τα αποβάλει (σας θυμίζει τίποτα αυτό;).
Η μαγειρεμένη τροφή λοιπόν δεν ωφελεί το σώμα αλλά το βλάπτει. Και οι ασθένειες της δυτικής κοινωνίας δεν είναι παρά αποτέλεσμα της όλο και περισσότερης κακής (και μαγειρεμένης) διατροφής των ατόμων.
Από την άλλη πλευρά κάθε ωμή τροφή είναι ένα πλήρες γεύμα. Πώς αλλιώς θα μεγάλωνε υγιής η αγελάδα εάν το γρασίδι και τα χόρτα που τρώει δεν περιείχαν όλα όσα χρειάζεται; Υπάρχει μήπως στο γρασίδι ασβέστιο, άμυλο ή πρωτεΐνες στις ποσότητες που μια αγελάδα χρειάζεται; Και όχι και ναι. Όχι κατά την συμβατική διαιτητική αντίληψη, ναι στην πραγματικότητα. Ναι, γιατί η αγελάδα όντως μεγαλώνει ζυγίζοντας σχεδόν μισό τόνο και υγιέστατη, εκτός βέβαια και αν αλλάξεις την τροφή της με κάτι αφύσικο οπότε έχεις... «τρελές» αγελάδες.
Γιατί «τρελάθηκαν» οι αγελάδες στην Αγγλία; Μα, πρωτεΐνες δεν τους έδιναν έτσι κι αλλιώς; Οι αγελάδες αρρώστησαν γιατί έτρωγαν νεκρές, δηλητηριώδεις και πλέον αφύσικες για τον οργανισμό τους τροφές. Το πιο τρομακτικό είναι ότι η αρρώστια που γεννήθηκε πέρασε στη επόμενη γενεά και τέλος στον άνθρωπο, οπότε θρηνήσαμε και νεκρούς (να η Νέμεσις...). Πόσες άραγε από τις ασθένειες που κληροδοτούμε και εμείς στα παιδιά μας οφείλονται στις ίδιες αιτίες;
Η αλήθεια είναι ότι είμαστε ακόμα αδαείς όσον αφορά τα μυστικά της διατροφής. Από ό,τι φαίνεται, οι θρεπτικές ουσίες που έχουμε ανακαλύψει έως σήμερα (οι διάφορες πρωτεΐνες, άμυλο, τα μέταλλα, οι βιταμίνες κ.λπ.) δεν είναι τα βασικά συστατικά των τροφών στα οποία τα βρίσκουμε, αλλά και αυτά με τη σειρά τους είναι παρασκευάσματα του οργανισμού για την ικανοποίηση των αναγκών του.
Κατά την είσοδο τους στο ζωικό σώμα οι πρωτεΐνες, άμυλο κ.λπ. διασπώνται, σε μοριακό επίπεδο, στα βασικά συστατικά τους και ανασυντίθενται αναλόγως με τις ανάγκες του νέου οργανισμού. Το αποτέλεσμα είναι, για την αγελάδα, ένα υγιές σώμα τρεφόμενο μόνο με γρασίδι. Ας μην ξεχνάμε ότι ή χλωροφύλλη είναι το αίμα των φυτών και ότι η μόνη διαφορά με το δικό μας αίμα (αιμογλοπίνη) είναι ότι αυτό περιέχει κατά κύριο λόγο σίδηρο ενώ η χλωροφύλλη μαγνήσιο.
Φυσικά ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει τρώγοντας γρασίδι γιατί πολύ απλά δεν είναι χορτοφάγος αλλά καρποφάγος. Αυτό τεχνικά μεταφράζεται στο ότι ο άνθρωπος αδυνατεί να απορροφήσει τα υψηλά ποσοστά χλωροφύλλης μιας τέτοιας δίαιτας. Ο ανθρώπινος οργανισμός βασίζεται κατά κύριο λόγο στη γλυκόζη για ενέργεια, η οποία βρίσκεται σε άφθονες ποσότητες στα γλυκά φρούτα. Επίσης χρειάζεται λαχανικά, ξηρούς καρπούς και άλλους λιπώδεις καρπούς για τα μέταλλα και λιπαρά αντίστοιχα.
Στο εξωτερικό υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ακολουθούν αυτή τη διατροφή για περισσότερα από 30 χρόνια και δηλώνουν ότι αισθάνονται ακόμα σαν παιδιά, υγιέστατοι και γεμάτοι ενέργεια. (Προσωπικά την ακολουθώ εδώ και λίγους μήνες και η υγεία μου είναι όχι μόνο άριστη αλλά συνεχίζει να βελτιώνεται). Τελικά, όντως είμαστε ό,τι τρώμε...
Υπάρχουν μελέτες πάνω στο θέμα της ωμοφαγίας, οι οποίες έχουν γίνει συμφωνά με όλες τις επιστημονικές προϋποθέσεις. Παρ' όλα αυτά έχουν αγνοηθεί τελείως. Εδώ θα αναφέρουμε τρεις χαρακτηριστικές μελέτες.
Στο American Journal of Orthodontics and Oral Surgery, ο F. M. Pottenger, δημοσίευσε τα αποτελέσματα μίας δεκαετούς έρευνας για τις επιπτώσεις της ζεσταμένης (μαγειρεμένης), επεξεργασμένης τροφής στα δόντια των ζώων. Ακόμα και σήμερα παραμένει η πιο εκτεταμένη έρευνα στην επίδραση της μαγειρεμένης τροφής στον κύκλο ζωής ενός ζώου.
Ο Πόττενγκερ διατήρησε 900 γάτες υπό ελεγχόμενη δίαιτα. Οι γάτες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, Η πρώτη ακολούθησε την ωμή διατροφή με κρέας και γάλα. Η δεύτερη την ίδια ακριβώς, αλλά μαγειρεμένη δίαιτα. Η πρώτη ομάδα και οι τρεις επόμενες γενεές της δεν παρουσίασε απολύτως κανένα ιατρικό πρόβλημα. Η δεύτερη όμως ομάδα παρουσίασε τις ίδιες ασθένειες ? που πλήττουν τον άνθρωπο σήμερα όπως: καρκίνο, οστεοπόρωση, καρδιακά προβλήματα, αδενικές δυσλειτουργίες, νεφρικές ασθένειες, μειωμένη σεξουαλική ικανότητα, παράλυση, πνευμονία, αρθρίτιδα, δυσκολία στην περάτωση έργων, ευερέθιστη συμπεριφορά (εχθρική - αντικοινωνική).
Η πρώτη γενεά από γατάκια γεννήθηκε άρρωστη, η δεύτερη ήταν ήδη άρρωστη ή νεκρή, και στην τρίτη γενεά οι μητέρας ήταν στείρες! Ακόμα και τα περιττώματά τους ήταν τόσο τοξικά, ώστε όταν χρησιμοποιήθηκαν ως λίπασμα, η ανάπτυξη των φυτών σταμάτησε και έγιναν αδύναμα! Το πείραμα επαναλήφθηκε με αρουραίους και τα αποτελέσματα ήταν τα ίδια. Το συμπέρασμα: η κατανάλωση μαγειρεμένης τροφής προκαλεί ζημία στον οργανισμό η οποία χρειάζεται 4 γενεές κανονικής (ωμής) διατροφής για να διορθωθεί. Τα όντως εντυπωσιακά αποτελέσματα αυτής της έρευνας αποσιωπούνται έντεχνα για ευνόητους λόγους...
Τα αποτελέσματα άλλης μίας μελέτης δημοσιεύτηκαν στο British Medical Journal (vol 14, No. 10) το 1960 με τίτλο «The Effect of Heat Treatment on the Nutritive Value of Milk for the Young Calf: The Effect of Ultra-High Temperature Treatment and of Pasteurisation» («Τα αποτελέσματα της παστερίωσης και υψηλής θέρμανσης στην θρεπτική αξία του γάλατος και οι επιπτώσεις του στα νεαρά μοσχάρια»).
Κατά τη διάρκεια του πειράματος στα μοσχαράκια δόθηκε αποκλειστικά και μόνο το γάλα της μητέρας τους, αλλά παστεριωμένο. Το αποτέλεσμα ήταν τρομακτικό: εννέα στα δέκα μοσχάρια πέθαναν προτού ενηλικιωθούν! Μετά την παστερίωση το γάλα είχε μετατραπεί σε δηλητήριο ακόμα και για το ζώο για το οποίο ήταν προορισμένο. Όντως ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα, ιδιαίτερα όταν δίνει κανείς στα δικά του παιδιά το ίδιο γάλα...
Για μία πιο λεπτομερή, επιστημονικά τεκμηριωμένη έρευνα επί του θέματος των ενζύμων, διαβάστε το βιβλίο του Dr. Howell Enzyme Nutrition, το οποίο βασίζεται σε 55 χρόνια έρευνας πάνω στην εξάντληση των ενζυματικών αποθεμάτων του σώματος, λόγω της κατανάλωσης μαγειρεμένων τροφών. Ο εν λόγω καθηγητής ανακάλυψε ότι κάθε ωμή τροφή περιέχει όλα τα απαραίτητα ένζυμα για την πέψη της. Αυτά καταστρέφονται κατά το μαγείρεμα της τροφής. Το σώμα λοιπόν αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει τα δικά του ένζυμα για να χωνέψει την τροφή. Το συμπέρασμα του Dr. Howell: όλες οι ανθρώπινες ασθένειες οφείλονται στην μαγειρική. Αυτό διότι όλα τα ζωντανά πλάσματα έχουν ένα συγκεκριμένο ενζυματικό απόθεμα το οποίο όταν εξαντληθεί, δεν δύναται να αναπληρωθεί!
Ένα τελευταίο παράδειγμα έρχεται από τον DrgfgPaul Kouchakoff, από το Ινστιτούτο Κλινικής Χημείας της Λωζάννης το 1990. Ο καθηγητής παρατήρησε ότι ενώ η κατανάλωση ωμή τροφής προκαλεί αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων. Συμπέρασμα: είτε τα, λευκά αιμοσφαίρια είναι τα μεταλλαξιογονικά αποτελέσματα της μαγειρεμένης τροφής, (απίθανο) ή το ανθρώπινο σώμα αντιμετωπίζει την μαγειρεμένη τροφή ως ασθένεια...
Ας υποθέσουμε ότι όλοι οι άνθρωποι έτρωγαν μόνο φρούτα και λαχανικά. Μπορείτε να φανταστείτε πόσους τόνους υλικών πακεταρίσματος και πόση ενέργεια θα εξοικονομούσαμε; Μπορείτε να διανοηθείτε τη δαπάνη ανθρώπινης και φυσικής ενέργειας την οποία απαιτεί η παραγωγή, συντήρηση και κατανάλωση ζωικής και γενικά μαγειρεμένης τροφής; Μπορείτε να συλλάβετε τη ζημιά που προκαλείται στο περιβάλλον από τον παραλογισμό μας; (Μπορείτε να φανταστείτε πόση... ανεργία και κοινωνική ανισορροπία;... ρωτούν οι τεχνοκράτες, αδιαφορώντας όμως για την προσωπική υγεία ενός εκάστου...)
Το 80% των μη ανακυκλωμένων σκουπιδιών της ανθρωπότητας προέρχεται από τη βιομηχανία συσκευασίας όλων αυτών των αφύσικων, ανθυγιεινών τροφών (μπουκάλια νερού, αναψυκτικών, συσκευασίες τροφίμων πλαστικές και μη) που θεωρούμε ότι είναι καλό να καταναλώνουμε. Οι παραλίες μας θα ήταν άδειες από τέτοια σκουπίδια και γενικώς όλα τα σκουπίδια και οι χωματερές θα μπορούσαν να εκλείψουν τελείως με τη θεσμοθετημένη υποχρέωση των υπολοίπων βιομηχανιών να παράγουν μόνο 100% ανακυκλωμένα προϊόντα. Ένας κόσμος χωρίς σκουπίδια!
Τα ποτάμια, οι λίμνες μας και γενικά όλα τα αποθέματα γλυκού νερού δηλητηριάζονται κατά 90% από την εμμονή μας να ψεκάζουμε αλόγιστα χιλιάδες τόνους εντομοκτόνων, προσπαθώντας να προστατέψουμε τις τεράστιες καλλιέργειες των αφύσικων και βιολογικά αδύναμων, υπέργλυκων, υπερμεγέθων, «τέλειων» υβριδίων (καρπών, δένδρων, αμπελιών, φυτειών). Εάν επιμείναμε στην παραγωγή και κατανάλωση μόνο άγριων, φυσικών ποικιλιών οι οποίες και πιο ωφέλιμες είναι για τον οργανισμό (λιγότερη γλυκόζη, περισσότερα μέταλλα) και πιο ανθεκτικές, θα μπορούσαμε σε λίγα χρόνια να καθαρίσουμε πάλι το περιβάλλον μας από τα δηλητήρια που το ποτίζουμε τώρα.
Με τέτοια εξέλιξη στη γεωργία είναι οξύμωρο το ότι υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε στον κόσμο καθώς και ότι πιστεύουμε ότι ο πλανήτης δεν αρκεί να μας θρέψει. Αυτό δημιουργείται μόνο λόγω της κρεατοφαγίας και της αφύσικης συνήθειάς μας να μαγειρεύουμε την τροφή μας. Έχει υπολογιστεί ότι από την έκταση γης που χρειάζεται ένας μόνο κρεατοφάγος για να συντηρηθεί, μπορούν να ζήσουν 20 χορτοφάγοι! Γεγονός το οποίο δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς εφόσον για να παράγει ένα κιλό κρέας μια αγελάδα πρέπει να καταναλώσει 7,3 κιλά δημητριακών. Μάλιστα ο αριθμός ομωχορτοφάγων που μπορούν να ζήσουν στην ίδια γη υπολογίζεται ότι είναι πάνω από 100 (!) λόγω του ότι όταν η τροφή καταναλώνεται ωμή ο άνθρωπος απαιτεί πολύ λιγότερη. (Προσωπικά έχασα πάνω από 10 κιλά περιττού λίπους και σταθεροποιήθηκα στο φυσικό για το ύψος μου βάρος. Αυτό που διαπίστωσα, με μεγάλη έκπληξη ήταν το πόσο λίγο πεινούσα κατά τη διάρκεια της ημέρας και το πόσο λίγη [ωμή] τροφή χρειαζόμουν και χρειάζομαι για να διατηρήσω το βάρος μου).
Οι κοινωνικές και άλλες συνέπειες αυτής της διαπίστωσης είναι μεγαλύτερες από ότι αρχικά μπορεί να αναλογιστεί κανείς. Εάν από την ίδια γη δύναται ένας άνθρωπος να θρέψει την οικογένειά του με άνεση και υγεία τότε δεν υπάρχει λόγος να κλέψει η να απαιτήσει την γη του γείτονα (ή γειτονικού λαού...)• Άρα ελαχιστοποιείται ή εξαφανίζεται η πρωταρχική-βασική ανάγκη του πολέμου για την απόκτηση πόρων (παραμένει βέβαια το θέμα της απληστίας αλλά αυτό απαιτεί πνευματική τροφή). Μπορεί αυτό να ακούγεται λίγο απίθανο αλλά αν το καλοσκεφτεί κανείς η εξασφάλιση ζωτικών πόρων δεν είναι παρά η βασική αιτία πίσω από κάθε πόλεμο. Εξάλλου ο έλεγχος των αποθεμάτων τροφών διαφαίνεται να είναι η μελλοντική αιτία των πολέμων ή η βασική αιτία και μεθόδευση για μια παγκόσμια δικτατορία...
Πιο συγκεκριμένα, όσοι ακολουθούν τη φυσική αυτή διατροφή εδώ και χρόνια, αναγνωρίζουν ότι η μαγειρευμένη τροφή αποτελεί, στην κυριολεξία, άλλη μια εθιστική τοξίνη (γεγονός που επιβεβαιώνεται και από την μελέτη του Δρ. Paul Kouchakoff, παραπάνω). Οφείλουμε δηλαδή να αντιμετωπίζουμε την ψευτοανάγκη για μαγειρεμένη τροφή και κρέας σχεδόν όπως αντιμετωπίζουμε και τον εθισμό του χρήστη στα ναρκωτικά!
Από τη στιγμή που αποκτά κανείς αυτή την οπτική γωνία μπορεί αμέσως να κατανοήσει γιατί για χιλιάδες χρόνια προσπαθούμε τόσο απελπισμένα να δικαιολογήσουμε την αφύσικη αυτήν συνήθεια, παρά τα εμφανή και λογικά επιχειρήματα "εναντίον της. Με άλλα λόγια: δεν είναι ότι ακόμα πεινάς μετά την κατανάλωση αποκλειστικά ωμής (μη ζωικής) τροφής. Το σώμα σου έχει ήδη ό,τι χρειάζεται και δεν πεινάει πια. Αυτό που νιώθεις δεν είναι παρά η έλλειψη των τοξινών από τον οργανισμό σου, όπως ακριβώς νιώθει και ο χρήστης ναρκωτικών και οποιοσδήποτε προσπαθεί να κόψει το τσιγάρο!
Είμαι υγιής δεν σημαίνει απλώς ότι δεν πάσχω από κάποια ασθένεια, αλλά ότι νιώθω και αισθάνομαι ζωντανός, ότι αναβλύζω ενέργεια και φυσικά ότι δεν αρρωσταίνω ποτέ. Οι υποστηρικτές της ωμοφαγίας πιστεύουν ακράδαντα ότι οι ασθένειες δεν είναι παρά συμπτώματα/ενδείξεις ενός οργανισμού γεμάτου δηλητηριώδης τοξίνες που καταρρέει μετά από χρόνια υποσιτισμού!
Τυπικό παράδειγμα θα αποτελέσει το κοινό κρύωμα. Κατά την αλλαγή των εποχών το σώμα γίνεται πιο ευαίσθητο και ενεργό στην αποτοξίνωση. Η έντονη όμως αποτοξίνωση ενός βεβαρημένου οργανισμού, αν και απολύτως ωφέλιμη, δεν παύει να είναι δυσάρεστη γιατί στην ουσία κατά τη διάρκεια κάθε αποτοξίνωσης, οι τοξίνες που απορρίπτονται καταλήγουν στο αίμα από όπου και μέσω των ούρων αποβάλλονται από το σώμα. Όμως η περιεκτικότητα του αίματος ενός βεβαρημένου οργανισμού, σε τοξίνες είναι πολύ υψηλή και όσο πιο υψηλή τόσο πιο άσχημα (ή Περίεργα στην περίπτωση των ναρκωτικών) αισθανόμαστε και αυτό είναι που ονομάζουμε κοινώς «κρύωμα» (η γρίπη είναι μια σοβαρότερη κατάσταση όπου ο οργανισμός έχει αποδυναμωθεί τόσο ώστε σε αυτή την ευαίσθητη περίοδο γίνεται θύμα ενδογενών, χρησίμων υπό φυσιολογικές περιστάσεις, βακτηριδίων). Για αυτό θα παρατηρήσετε ότι και τα κρούσματα γρίπης και κρυώματος ανεβαίνουν κατακόρυφα κατά την αλλαγή των εποχών. Δεν υπάρχει "ιός" της γρίπης! Αυτός είναι η μόνη εξήγηση που οι... άμοιροι επιστήμονές μας μπορούν να υποθέσουν. Αποφύγετε λοιπόν τα αντιβιοτικά και άλλες τέτοιες ανοησίες, δεν κάνουν τίποτα παρά να επιβαρύνουν τον οργανισμό με επιπλέον τοξικές ουσίες, ακριβώς όταν αυτές είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται, οι οποίες καταπιέζουν την διαδικασία της αποτοξίνωσης αντί να την διευκολύνουν.
Ο καρκίνος θεωρείται μια από τις τραγικότερες συνέπειες της σημερινής δίαιτας. Η τροφή υποτίθεται ότι εφοδιάζει τον οργανισμό μας με τα βασικά θρεπτικά συστατικά απαραίτητα για τις πολύπλοκες και ειδικευμένες λειτουργίες των κυττάρων. Όμως όλα αυτά καταστρέφονται κατά το μαγείρεμα της τροφής. Αντί λοιπόν, να του παρέχουμε θρεπτικά συστατικά στην ουσία πνίγουμε το σώμα μας με ένα πλεόνασμα αφυδατωμένων ζωικών (αφύσικων για τον οργανισμό) πρωτεϊνών, ζωικά λιπαρά και νεκρούς υδατάνθρακες, σε ποσότητες πολύ μεγαλύτερες από ότι ένα φυσιολογικό κύτταρο μπορεί να αντέξει. Έτσι σιγά σιγά ο οργανισμός μετατρέπεται σε ένα τοξικό, ελλιπώς οξυγονωμένο περιβάλλον. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον τα κύτταρα συνεχώς στερούμενα επαρκούς οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών δεν καταφέρνουν πάντα να αποκτήσουν την απαιτούμενη ενέργεια ώστε να αναπτυχθούν πλήρως και να εξειδικευτούν. Όταν κάποια πράγματι καταφέρουν να πραγματοποιήσουν το άλμα είναι ήδη τόσο καταπονημένα, ώστε χάνουν πρόωρα την ικανότητα να εκτελούν εξειδικευμένες εργασίες. Το, ήδη καταπονημένο, σώμα φυσικά τότε θα χρειαστεί να καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες για να περιορίσει την ζημιά που προκαλούν τα άχρηστα και παρασιτικά αυτά κύτταρα, συνήθως με το να τα διασκορπίζει σε μέρη του σώματος όπου θα προκαλέσουν την μικρότερη ζημιά: κάτω από το πηγούνι, κοιλιά, γοφούς, τα γνωστά σημεία πού έχουν ανάγκη "αδυνατίσματος".
Δυστυχώς όμως το σώμα χωρίς πραγματική τροφή δεν μπορεί να αντέξει για πάντα, έτσι μετά από χρόνια στερήσεων δεν θα μπορέσει να κρατήσει ένα από αυτά τα κύτταρα το οποίο γενετικά φθαρμένο και ακόμα στερούμενο επαρκούς τροφής αποσπάται από το σύνολο εξειδικευμένων κυττάρων του οποίου ήταν κάποτε ενεργό μέλος, γίνεται αυτόνομο και αρχίζει να αναπαράγεται ανεξάρτητα και άνευ σχεδίου. Ως τροφή χρησιμοποιεί κατά κόρον τις μαγειρεμένες ζωικές πρωτεΐνες που απορρίπτουν τα φυσιολογικά κύτταρα και οι οποίες είναι άφθονες στην σημερινή μας δίαιτα.
Συχνά ο οργανισμός θα καταφέρει, έστω και τότε, να συγκρατήσει τα ανεξέλεγκτα και άμορφα αυτά κύτταρα σε μεμονωμένους μη εξαπλωμένους όγκους τους οποίους ονομάζουμε "καλοήθεις". Οι κακοήθεις όγκοι είναι απλά αυτοί που το σώμα αδυνατεί να περιορίσει και διαδίδονται σε όλο το σώμα μεγαλώνοντας εκτός ελέγχου όπου βρίσκουν αρκετή τροφή μέχρι που προκαλούν τον θάνατο του οργανισμού. Για αυτό και η εμφάνιση καρκίνου έχει συνδεθεί με την υψηλή κατανάλωση κρέατος. Μια πολύ ενδιαφέρουσα εξήγηση την οποία καλά θα κάνουν να έχουν υπόψη τους όσοι την επόμενη φορά θα ειρωνευτούν κάποιον, επειδή είναι χορτοφάγος και θα τον προτρέψουν να «φάει λίγο κρέας για να "δυναμώσει"».
Η εξάλειψη όλων των ασθενειών και η τέλεια υγεία δεν είναι το μόνο (πλέον φυσιολογικό) ευεργέτημα της σωστής διατροφής. Εφόσον ο οργανισμός επιστρέψει στην φυσική διατροφή του τότε θα επαναποκτήσει και τον φυσικό κύκλο ζωής του. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κύκλος ζωής ενός ζώου είναι το γινόμενο της χρονικής διάρκειας που απαιτήθηκε για την ενηλικίωση του επί 6 ή 8. Το άλογο, για παράδειγμα, ενηλικιώνεται σε τρία χρόνια και ως χορτοφάγο ζει το μέγιστο αυτής της εξίσωσης δηλαδή 3X8 — 24 χρόνια, ενώ τα σαρκοφάγα ως λιγότερο εξελιγμένα ζώα το ελάχιστο συνήθως. Φυσιολογικά λοιπόν, αφού ο άνθρωπος, κατά μέσον όρο, ενηλικιώνεται στα 21 θα έπρεπε να ζει για 120-170 χρόνια!
Το γεγονός ότι σε όλο το ζωικό βασίλειο αποτελούμε την εξαίρεση σε αυτό τον φυσικό νόμο θα έπρεπε να έχει ήδη κινήσει τις υποψίες μας όσον αναφορά το ορθόν της διατροφής μας. Υποθέτω όμως ότι ο εθισμός του ανθρώπου στις ζωικές και μη τοξίνες είναι τόσο μεγάλος ώστε τέτοια και άλλα απόλυτα λογικά και εμφανή επιχειρήματα να περνούν ως γελοία ή απαρατήρητα.
Πηγή: computershealer.blogspot.gr